Sztolnia nr27 znajduje się około 20m powyżej sztolni nr7. Wejście jest dobrze widoczne, a zwiedzanie najmniej uciążliwe ze wszystkich nieudostępnionych sztolni w Kletnie. Wysokość chodników pozwala na praktycznie zawsze wyprostowaną sylwetkę. Niestety jest to jedna z najmniej interesujących pod względem mineralizacji sztolni. Nie znajdziemy tutaj wielobarwnych skupisk fluorytu, możemy jednak zobaczyć kontakt dwóch skał, na przebiegu którego drążono sztolnię. Najlepiej go widać w końcowym odcinku sztolni. Główny chodnik posiadał torowisko pod wagoniki do wywozu urobku, świadczą o tym pozostałości podkładów oraz w dalszym odcinku sztolni wykrzywiona i uniesiona szyna (należy na nią uważać zwłaszcza w drodze powrotnej, aby nie uderzyć się w klatkę piersiową). W ociosach sztolni widoczne są kołki, a gdzieniegdzie pozostałości obudowy górniczej. Większość z bocznych chodników jest zasypana pod strop-niekoniecznie z powodu zawału. Po lewej stronie głównego chodnika znajduje się kilka pnących się do góry szybików. Pierwszy z nich jest ślepy, pozostałych nie udało nam się zbadać ze względu na trudność dostępu do wyższych półek/poziomów.
