Nr 5 Złoże cynkowo –ołowiane sztolnia nr 2 ( Dawniej ;”Redensglück” )
W 1799 r w trakcie dość szczegółowych poszukiwań geologicznych w Kowarach Górnych, odkryto także przejawy mineralizacji cynkowo- ołowianej, dla eksploatacji której za łożono w 1801 r gwarectwo pod nazwą “ Redensglück” Gwarectwo wydrążyło dwie sztolnie – górną o długości 48 mb i dolną o długości 179 mb i przystąpiło do eksploatacji. Okruszcowanie występowało w formie cienkiej żyły. W trakcie eksploatacji odebrano 4000 cetnarów rudy oraz oceniono, że zasoby mogą wynosić14- 16 tyś cetnarów. Wydobyta ruda po przesortowaniu, wywożona była do huty miedzi w Ciechanowicach. Koszty wydobycia , transportu i przerobu były tak wysokie, że eksploatacja nie przynosiła zysków. Ponieważ w 1806 r Wrocławski Urząd Górniczy zaprzestał kredytowania, a ponadto zażądał zwrotu już udzielonych kredytów, gwarectwo zmuszone zostało do zaprzestania eksploatacji i ogłosiło swą upadłość. Z fragmentarycznych danych wynika, że w dniu 30. 08. 1802 mennica wrocławska wypłaciła kowarskiemu gwarectwu122 talary i 8 szylingów za 11 funtów i 13 łutów czystego srebra dostarczonego do filii urzędu manniczego w Miedziance. W 1803 r uzyskano 1,5 kg srebra, 0, 7 tony ołowiu i 100 kg gleity ołowianej, zaś w 1804 r- 2 kg srebra i 1 tonę ołowiu. W 1806 r z zajętej przez Urząd Górniczy we Wrocławiu rudy uzyskano 3,5 kg srebra, 1,2 tony ołowiu, 400 kg glejty ołowianej i 200 kg miedzi. Ogółem uzyskano około 13 kg srebra i ponad 3 tony ołowiu. Dane te nie są pełne. W 1950 roku Zakłady Przemysłowe R-l otwarły sztolnie nr 2 i wykonały pomiary radiometryczne na obecność uranu, lecz bez efektów. Prześledziły także żyłę na długości 146 mb. Ponieważ nie stwierdzono obecności rudy uranowej, sztolnię ponownie zlikwidowano, nie wykonując szczegółowej dokumentacji geologicznej. Przebieg sztolni ustalono na podstawie planu sytuacyjnego wykonanego w 1863 roku przez mierniczego Wurznera, który wykorzystał oryginalne materiały z Wrocławskiego Urzędu Górniczego. Plan ten znajduje się w archiwum WUG w Katowicach.
Adamski Wł. „Kowarskie kopalnie rud żelaza i uranu”. w Uczniowie Agricoli, Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze,Jelenia Góra, 2002
Adamski Wł. – Złoża i przejawy rudne w obrębie Bloku Karkonoszy po stronie polskiej
http://www.redbor.pl/polskie/04_03_sudety_masyw_karkonoszy.htm#kowary