Sztolnia Uranowa, Marcinków

Sztolnia utworzona w okresie wzmożonego poszukiwania rud uranu na terenie Polski. W trakcie jej drążenia przecięto wyrobiska średniowieczne Sztolni ‚Średniej”. Pierwszy kontakt z dawnym wyrobiskiem znajduje się już kilkadziesiąt metrów od obecnego otworu. Niestety jej chodniki są zalane praktycznie pod strop. Przekrój korytarza Sztolni Uranowej jest charakterystyczny dla tego typu obiektów, tj ok. 2x2m. Obiekt zasługuje na szczególne zainteresowanie i ochronę z uwagi na ciekawe i licznie występujące procesy takie jak tworzenie form naciekowych minerałów żelaza oraz tworzenie struktur z namuliska przypominające swą formą kalcytowe misy martwicowe, które można zobaczyć w niektórych jaskiniach. Oprócz tego stwierdziliśmy w wielu miejscach tworzenie się skupisk kryształów gipsu (mocno wydłużone kryształy – Vickers). Najbardziej interesujące partie znajdują się pod koniec obiektu, gdzie od głównego ciągu odchodzą partie znacznie starsze i wymagające eksploracji w mocno wymuszonej pozycji. Wyprostować możemy się jedynie w niektórych miejscach. Wymagane tu są wysokie, wytrzymałe spodniobuty. Obfitość żelazistej szaty naciekowej oraz emocje związane z pokonywaniem rdzawego namuliska wynagradzają wzmożony wysiłek fizyczny. Na końcu dalszą wędrówkę odcina lustro błotnistej wody, z powodu zwiększonego upadu chodnika.